Blog: Op weg naar Pasen Blog: Op weg naar Pasen
Op weg naar Pasen: de Veertigdagen tijd
Op de dag dat ik dit stuk schrijf, is net de aanval van Rusland op de Oekraïne begonnen. Het had een langere aanloop en toch voelt het onwerkelijk: oorlog in Europa. Deze eerste dag van explosies roept een mengeling van gevoelens op: verdriet als ik denk aan de mensen en de families die dit moeten meemaken, boosheid en ongeloof als ik denk aan de slachtoffers die gaan vallen. En ook verwarring: als ik alle analyses en verslaggeving hoor en hoe moeilijk het is om boven tafel te krijgen wat precies heeft geleid tot de aanval. Hoe complex onze wereld is geworden met al onze verwevenheid. Hoe ingewikkeld het daarom is om goed te reageren als landen.

Uittocht uit Egypte
Dit is de tijd waarin we in de kerken de 40dagentijd beginnen. Op de eerste zondag van de 40dagentijd lezen we het verhaal van de Uittocht, het verhaal over de bevrijding van het volk Israël uit de slavernij. De Uittocht neemt in de bijbel een belangrijke plaats in. In de Geschriften en Profeten en in het Nieuwe Testament wordt ernaar verwezen als bron van verwachting van de toekomst van Gods koninkrijk, een toekomst waarin geen land en geen mens meer bezet is. Het christelijke Paasfeest bouwt op de herinnering aan de Uittocht. De bevrijding van het volk Israël uit Egypte en de bevrijding van de mens door Christus: zo krachtig, omdat het verlangen naar bevrijding in alle tijden gekend en herkend wordt. 

Toeleven naar Pasen
Dit verlangen vrij te zijn kan ook heel persoonlijk zijn. De liturgie die tijdens de Joodse pesachmaaltijd wordt gebruikt (de Hagada), verwoordt de kracht van de geschiedenis van de Uittocht als volgt: ‘In iedere generatie moet ieder individu zichzelf beschouwen als zelf uit Egypte te zijn getrokken’. In voorbereiding op Pasen is ook dat iets om bij stil te staan. Waardoor voel ik me gebonden? En wat betekent het voor mij om vrij te zijn? In de kerk willen we deze vragen stellen en ons erop bezinnen en samen toeleven naar Pasen. 
 
terug