Blog: Gedachtenis van overledenen Blog: Gedachtenis van overledenen
In de afgelopen maand is mijn moeder overleden. Ik maakte het proces van afscheid en begrafenis een keer vanaf de andere kant mee, in het krachtenveld van alle naasten die betrokken zijn, de
dominee, de kerk en de uitvaartondernemer. In de hectische dagen tussen overlijden en afscheid maakte ik mee hoe lastig het is om ruimte te vinden voor je eigen verdriet. Hoe heftig het verlies van een ouder is, ook al was mijn moeder al een tijd ernstig ziek. Hoe anders van kleur het verdriet is dan bij de andere keren dat ik verlies meemaakte. Hoe zwaar de dagen waren van wachten tot ze sterft, met aan de ene kant weten dat een kort sterfbed voor haar beter is en aan de andere kant haar nog helemaal niet willen loslaten. Hoe onwerkelijk het nu nog steeds soms is, dat ze er niet meer is. 

En naast al het verdriet dankbaarheid, dat we goed afscheid van haar hebben kunnen nemen, terwijl ik weet dat dat niet in alle omstandigheden kan of lukt. En dankbaarheid en ook ontroering door de steun van mensen om me heen die er voor me waren met bemoedigende woorden, kaartjes, bloemen, telefoontjes, apps, mails en praktische hulp. Dat er mensen waren die ik om hulp kon vragen in de week dat alles me zwaar viel. 

Iemand loslaten waarvan je houdt, is moeilijk. Toen mijn moeder wist dat ze niet meer beter zou worden en het verdriet van haar kinderen en kleinkinderen daarover zag, gaf ze de nuchtere wijsheid mee: ‘als ik er straks niet meer ben, moet je maar gewoon doorgaan met leven’. Dat was niet zomaar een nuchtere uitspraak, het is ook een praktische wijsheid die zij zelf heeft voorgeleefd. Zo komen op de momenten dat ik aan haar denk meer van haar uitspraken en levenswijzen in me boven. De wijsheid van de mensen van wie je hield en die van ons zijn heengegaan, komen we ook na hun sterven nog tegen in ons doen en laten. Van wat wij zijn, zijn zij een deel. Zo zijn ze ons tot zegen. 

Op 20 november worden in de ochtenddienst in de Dorpskerk nog eenmaal de namen genoemd van de gemeenteleden die in het afgelopen jaar van ons zijn heengegaan en wordt voor hen een kaars ontstoken. ’s Middags is de Dorpskerk open tussen 14.00 en 16.00 uur voor iedereen die een geliefde wil gedenken door een kaars aan te steken of de stilte te zoeken. 

                                
 
terug